Opętani zbrodniami papieża – Jana Pawła II.
*”Opętanie – stan umysłu, w którym poszczególny człowiek (indywiduum lub społeczność) znajduje się pod wpływem zewnętrznej, nie fizycznej, najczęściej osobowej, autorytarnej siły, lub zachowuje się w sposób sugerujący taki stan osobom trzecim.
Badane na przykładzie kultów pierwotnych i ich współcześnie istniejących reliktów opętanie uchodzi za zjawisko graniczne:
- z jednej strony stanowi pozostałość pierwotnego (charyzmatycznego, ściśle osobistego) doświadczenia wewnętrznego,
- z drugiej zaś stanowi przykład postępującego procesu instytucjonalizacji owego pierwotnie osobistego doświadczenia i wprowadzania go w ramy kultu.
Fakt ten tłumaczy ambiwalentny charakter tego zjawiska, które z jednej strony – jako stan niekontrolowany – może przerodzić się w zjawisko na pograniczu psychopatologii, z drugiej zaś jest formą pierwotnej psychoterapii”
*za https://pl.wikipedia.org/wiki/Op%C4%99tanie
Zbrodnie papieża Jana Pawła II
- Zbrodnie przeciwko ludzkości – świadome i celowe zaniechanie działań
-
Zbrodnie przeciwko Chrystusowemu Kościołowi Katolickiemu.
-
Zbrodnie wobec Wiary i Tradycji katolickiej.
-
Zbrodnie na godności człowieczej.
-
Zbrodnie na Narodzie Polskim.
Czynniki zewnętrzne wykorzystując racjonalnie wiedzę i posiadane środki dokonały zmyślnego opętania umysłów poprzez oddziaływanie dezinformacją w sferze atrybutów dobra i zła.
Stan permanentnego opętania umysłu, powodowanego wpływem powszechnych czynników zewnętrznych doprowadza do całkowitego zaniku umiejętności odróżniania dobra od zła.
Zarówno jednostki jak i też całe społeczności, poddane stopniowanym procesom autorytarnego zewnętrznego wpływu, lekkomyślnie, niejednokrotnie bez przekonania, ale z własnego wyboru i wygodnictwa przyjmują relatywistyczną nowomowę, której celem ma być powszechna akceptacja (w zależności od potrzeb), dowolności w interpretacji prawnej tak zwanej myślo-ZBRODNI, oraz czynów uznawanych w tradycjach różnych cywilizacji za ZBRODNIĘ.
Religie, w których opętanie zostało włączone w zespół wspólnych wierzeń, a strukturę centralną stanowi rytuał, w czasie którego „energia demoniczna” wyzwala się w nosicielach dobrowolnego opętania kultowego są nazywane religiami opętania.
Należy dostrzec różnice wynikające z porównania nauk Chrystusowego Kościoła Katolickiego opartego na dogmatach wynikających z TRADYCJI, a funkcjonującym obecnie stanem acywilizacyjnym w strukturach hierarchii kościelnej, opętanej demoniczną chciwością panowania bez względu na cokolwiek.
Reasumując – religie, które odrzucają lub relatywizują nauki Chrystusa są religiami opętania demonicznego.
Żaden człowiek jako jednostka nie jest w stanie sam podołać w walce z demonicznym opętaniem innego człowieka, a cóż dopiero z demonicznym opętaniem społeczeństw lub całych narodów.
Przywołane na wstępie zbrodnie papieża Jana Pawła II są jedynie przykładem ukazującym ogrom demonicznego opętania Narodu Polskiego. W szczególności zaś tak zwane pokolenia JP2 wyzbyło się z własnej woli umiejętności rozróżniania dobra od zła, co w konsekwencji doprowadziło do relatywistycznie obłudnego odnoszenia się do tamtych i innych zbrodni fundowanych nam obecnie przez wrogów Chrystusa.
Takie zatracenie się opętanych społeczeństw w relatywistycznej obłudzie jest czynnikiem autodestrukcyjnym, aczkolwiek niezauważalnym dla samych opętanych.
Czyśty się człowieku szaleju najadł, że takie bzdury wypisujesz, prawdopodobnie z moskwy. Przecz czerwona szatańska zarazo!!!!
PolubieniePolubienie
Irracjonalna semantyka bałwochwalstwa jest przejawem Twojej wypowiedzi. Upatrzyłeś sobie bożka w osobie Jana Pawła II, pogromcy Kościoła Katolickiego. Rozumowanie oparte o fakty i Wiarę jest drogą do Prawdy, jednak musi być wola zrozumienia.
PolubieniePolubienie
Tekst artykułu jest tak przewrotny i fałszywy, że można go przypisać autorowi tylko jednej nacji.
PolubieniePolubienie
Daremne żale, próżny trud,
Bezsilne złorzeczenia!
Przeżytych kształtów żaden cud
Nie wróci do istnienia.
Świat wam nie odda, idąc wstecz,
Zniknionych mar szeregu:
Nie zdoła ogień ani miecz
Powstrzymać myśli w biegu.
Trzeba z Żywymi naprzód iść,
Po życie sięgać nowe:
A nie w uwiędłych laurów liść
Z uporem stroić głowę!
Wy nie cofniecie życia fal!
Nic skargi nie pomogą!
Bezsilne gniewy, próżny żal!
Świat pójdzie swoją drogą.
PolubieniePolubienie